Diagnose liesbreuk

De diagnose liesbreuk is een klinische diagnose, dat wil zeggen dat de arts de diagnose liesbreuk meestal vast kan stellen op basis van het verhaal van de patiënt aangevuld met het lichamelijk onderzoek.

Een liesbreuk is het makkelijkst vast te stellen in staande positie omdat de zwelling dan het best zichtbaar en voelbaar is. Vaak vraagt de arts om op de hand te blazen om te kijken of de zwelling dan groter wordt. Ook zal de arts proberen of de zwelling terug te duwen is. Als de diagnose gesteld is is er geen bevestiging nodig van de diagnose door aanvullend onderzoek zoals een echo, CT scan of MRI.

Als de diagnose niet zeker is, bijvoorbeeld wanneer er wel pijnklachten van de lies zijn maar geen zwelling, kan er aanvullend onderzoek gedaan worden. Welk onderzoek gekozen wordt is afhankelijk van de arts. Meestal wordt eerst een echografie gedaan. Als het dan nog niet duidelijk is wordt een CT scan of MRI gemaakt.
Het komt voor dat ook na aanvullend onderzoek de diagnose liesbreuk niet met zekerheid gesteld kan worden.